υδατοπωτώ

-έω, Α

(ποιητ. τ.) ὑδατοποτῶ*.

[ΕΤΥΜΟΛ. < ὕδωρ, ὕδατος + -πωτῶ (< θ. πω- τού πίνω*), πρβλ. ὑδρο-πωτῶ].